به گزارش سایت تفریحی دیـــبا (یا حسین ) : در این باره ازاحمد پسر داود روایت شده است که همسایه اى داشتم به نام على پسر محمد که نقل می نمود ماهى یك مرتبه از كوفه به زیارت قبر امام حسین (علیه السلام) مى رفتم. چون پیر شدم و جسمم ناتوان شد، نتوانستم به زیارت امام بروم.

یك بار پاى پیاده به راه افتادم، پس از چند روز به زیارت قبر مطهر امام مشرف شدم و سلام كردم و دو ركعت نماز زیارت خواندم و خوابیدم. در عالم رؤ یا دیدم امام حسین (علیه السلام) از قبر بیرون آمده و فرمودند:اى على! چرا در حق من جفا كردى؟ در صورتى كه تو به من مهربان بودى؟

عرض كردم :سرورم؛ جسمم ضعیف شده و پاهایم توان راه رفتن ندارد و احساس مى كنم عمرم به پایان رسیده است و اكنون كه آمده ام چند روز در راه بودم و با سختى بسیار به زیارتتان مشرف شدم و حال دوست دارم روایتى را كه نقل كرده اند از خود شما بشنوم .

حضرت فرمود: بگو كدام است؟

عرض كردم :روایت كرده اند؛ كه فرموده اید: هر كس در حال حیاتش مرا زیارت كند، من او را پس از وفاتش زیارت خواهم كرد؟

پس امام حسین (علیه السلام) فرمودند: آری من گفته ام. (افزون بر این) هرگاه ببینم زوار من گرفتار آتش جهنم است، او را از آتش جهنم بیرون آورده و نجاتش خواهم داد.

 

منابع:

1- علامه مجلسی. بحارالانوار، ج101: 16.

2-ناصری، محمود. داستانهای بحار الانوار، ج4: 161.